Special effects

Speciale effecten bestaan al sinds 1895, maar toen was het heel iets anders dan de speciale effecten van tegenwoordig.

Er zijn verschillende types van speciale effecten, optische effecten, mechanische effecten en geluidseffecten. Bij optische effecten word er gebruik gemaakt van bijvoorbeeld een blue screen of digitale animatie. Mechanische effecten zijn bijvoorbeeld explosies of rook. Met geluidseffecten wordt bijvoorbeeld het geluid van onweer nagebootst.

In de jaren ’90 kwam de digitale animatie op gang.

Met de komst van digitale animatie ondergingen special effects een revolutie. Digitale animatie is een opvolger voor de meer traditionele animatie (van bijv. tekenfilms). Voor het maken van digitale animatie wordt gebruik gemaakt van ‘3D-computergraphics’. Dat is de techniek die een computer 2D-afbeeldingen laat genereren van een 3D-ontwerp (dit wordt renderen genoemd). De digitale animatie is gebruikt in bijvoorbeeld ‘Jurassic Park’ om realistische dinosauriërs over het scherm te laten bewegen.

Het bullet-time effect, waardoor de tijd lijkt stil te staan, kreeg bekendheid nadat het in de film ‘The Matrix’ werd gebruikt.

In de fimtrilogie ‘The Lord Of The Rings’ combineerde de regisseur Peter Jacksons veel verschillende speciale effecten om het zo realistisch mogelijk te laten lijken. In die filmtrilogie zit het digitale personage Gollum, die met behulp van een acteur met bewegingssensoren gecreëerd is. De techniek die hiervoor gebruikt werd heet ‘motion capture’, wat letterlijk beweging vastleggen betekend. Deze techniek werd in de film ‘Avatar’ verder ontwikkeld.